Bátsverjar líta upp en hætta samt ekki sínum taktfasta róðri. Þeir sjá allir það sama: stór, gráhvítur fugl goppar í fjöruborði. Hann breiðir út langa vængi eins og hann ætli að hefja sig til flugs, leggjalangur og álappalegur. Svo heggur hann niður sínum langa og beitta goggi í æti. Hegri í fjöru er lukkumerki fyrir fiskimenn; hann boðar gott fiskiár, góða vertíð.

Mennirnir róa áfram og nú svolítið og dálítið léttari í bragði.

Þuríður litla sýnist ætla að verða þeim til lukku. Það er gott að hafa kvenfólk á skipi; það góða fólk færir mönnum góðan afla. Það vita allir.

—

Auður Styrkársdóttir starfaði sem blaðamaður, ritstjóri og kennari, var lengi forstöðukona Kvennasögusafns Íslands en kallar sig nú pensjónista. Árið 2019 sendi hún frá sér bókina Helga saga sem vakti mikla athygli. Hér skáldar hún í sögu Þuríðar formanns sem gekk á buxum og kom óvænt upp um illræmda glæpamenn í Flóanum.