Síðari heimsstyrjöldin og fyrstu áratugirnir eftir stríð voru viðburðaríkt tímabil í Íslandssögunni. Samfélagið tók stórstígum breytingum og þjóðin þurfti að takast á við nýjar aðstæður. Reykjavík fór ekki varhluta af þessum umbrotum og þar fjölgaði fólki ört. Skortur á skaplegu húsnæði neyddi þúsundir Reykvíkinga til að sætta sig við bráðabirgðahúsnæði af ýmsu tagi.

Hér er sagt frá braggabyggðinni í Reykjavík allt frá því að bygging bragganna hófst og fyrstu erlendu hermennirnir fluttust í þá síðsumars 1940 þar til meginþorri reykvískra braggabúa hafði yfirgefið þá undir 1970. Braggarnir settu sterkan svip á höfuðstaðinn og mannlífið þar. Hér er fjallað um umfang braggabyggðarinnar í tímans rás og hvernig henni var loks útrýmt. Þá er hugað að íbúunum: Hverjir fluttust helst í bragga og hvers vegna? Hvernig var að búa í bragga og hvernig voru lífsskilyrði fólksins sem þar bjó? Hvaða augum litu aðrir Reykvíkingar íbúa gömlu herskálanna og hver voru viðhorf braggabúa sjálfra til umhverfisins?

Eggert Þór Bernharðsson sagnfræðingur rekur þessa sögu á aðgengilegan og ljóslifandi hátt. Bókin er prýdd miklum fjölda ljósmynda sem fæstar hafa áður komið fyrir augu almennings.

„Bók sem ég get mælt með við alla, ekki bara þá sem hafa áhuga á sögu – heldur alla sem hafa áhuga á fólki.“
Egill Helgason / Kiljan