Í öðru hefti Tímarits Máls og menningar á árinu 2018 er Þorsteins frá Hamri minnst eins og því síðasta. Skáldin Ólafur Jóhann Ólafsson og Anton Helgi Jónsson tileinka honum ljóð og Guðmundur Andri Thorsson skrifar greinina „Brýr og himnar“ um skáldskap hans. Þorsteins verður lengi saknað en huggunin er sú að fjársjóðinn sem hann skildi eftir sig eigum við meðan tungan er töluð.

Í heftinu er mikið bókmenntaefni, ljóð, sögur, greinar og gagnrýni. Sérstaklega vil ég benda á grein Snorra Páls, „Mitt í merkingarkrísunni – um og í kringum 11. september og Aftur og aftur eftir Halldór Armand Ásgeirsson“. Saga Halldórs hefst á þessum örlagaríka degi og Snorri Páll víkkar sýn okkar á hann og þar með skáldsöguna á athyglisverðan hátt.

Kápuna skreytir að þessu sinni sjálf ástargyðja norrænnar heiðni, Freyja, eins og sænski myndlistarmaðurinn Anders Zorn (1860–1920) sá hana. Málverkið er frá 1901 og er meðal þekktustu verka hans. Myndin er valin í tilefni þess að í heftinu er grein um Brísingamen eftir Hallfríði J. Ragnheiðardóttur en þá frægu dvergasmíð þráði Freyja svo heitt að hún svaf hjá smiðunum öllum fjórum til að eignast það, segir í Sörlaþætti í Flateyjarbók

Ritstjóri er Silja Aðalsteinsdóttir.