Þýðingar hafa gegnt veigamiklu hlutverki í íslenskum bókmennta– og menningarheimi frá öndverðu. Í þessari bók er komið að því hlutverki úr ýmsum áttum. Rýnt er í mikilvægar íslenskar þýðingar á ljóðum, sögum og leikritum.

Til umræðu eru meðal annars Halldór Laxness og Ernest Hemingway, Magnús Ásgeirsson og Gunnar Gunnarsson, paradísarmissir þeirra Johns mIlton og Jóns Þorlákssonar, glíma Sigurðar S. Magnússonar við Ulysses eftir James Joyce og þyðingar Helga Hálfdánarsonar á Shakespeare og Goethe.

Hér er ennfremur hugað að þýðingum í víðum skilningi – þegar skáldsaga er flutt á hvíta tjaldið eða klassískur texti endurritaður á sínu máli en á nýjum forsendum. Einnig er fjallað almennt um þá menningarsamræðu sem einkennir þýðingar, spurt um málræktargildi þeirra og ígrunduð staða þeirra í bókmenntasögunni og hutverk þeirra á svið heimsbókmenntanna.