Bókabylting 18. aldar fjallar um mikla grósku sem var í fræðastarfi og útgáfu bóka um íslenska menningu og náttúru á tíma upplýsingarstefnunnar. Aðalgeir Kristjánsson, sagnfræðingur og skjalavörður, segir frá þeim mönnum og samtökum sem gerðu íslenskar fornbókmenntir aðgengilegar utan lands og innan og hleyptu erlendum menningarstraumum til íslensku þjóðarinnar með fræðiritum og þýðingum á heimsbókmenntum.

Aðalgeir gerir grein fyrir rannsóknum á náttúru og landshögum og ber þar hæst Ferðabók Bjarna Pálssonar og Eggerts Ólafssonar sem er ómetanleg heimild um Ísland á 18. öld. Loks er rætt um þann mikla vöxt sem hljóp í rannsóknir og útgáfu á íslenskum handritum á seinni hluta 18. aldar. þá er einnig gerð ítarleg grein fyrir einu mesta sagnfræðiriti þessa tímabils, Kirkjusögu Finns biskups Jónssonar.

Bókin er gefin út í ritröðinni Ritsafn Sagnfræðistofnunar.