Tónlist liðinna alda er fyrsta heildstæða sýnisbók íslenskra tónlistarheimilda frá 1100 til 1800 sem út kemur. Árni Heimir Ingólfsson rekur sögu íslenskrar tónlistar frá miðöldum til loka 18. aldar, gerir grein fyrir þróun nótnaritunar og hræringum í þróun söngs auk þess sem tæpt er á sögu hljóðfæraleiks á Íslandi. Sagan er sögð með því að birta myndir af völdum handritum og fjalla um efni þeirra og tengsl við hræringar sögunnar og tónlist annarra Evrópulanda.

Íslensk tónlist fyrr á öldum var blómleg og fjölbreytt. Á miðöldum voru jafnan til í landinu á annað þúsund handskrifaðar söngbækur sem notaðar voru við kirkjur og klaustur landsins. Með tilkomu nýs siðar, pappírs og safnaðarsöngs var fjöldi bóka ritaður þar sem safnað var saman lögum til að eiga og geyma eða syngja á heimilum. Þrátt fyrir að mikið af þessum handritaarfi hafi tapast er það sem þó hefur varðveist fjölbreytt og efnismikið. Handritin sýna alþjóðlegt og þróttmikið tónlistarlíf. Heimi þeirra er hér lokið upp svo við blasir nýr kafli í íslenskri menningarsögu.

Árni Heimir Ingólfsson nam píanóleik og tónlistarfræði við Oberlin-tónlistarháskólann og Harvard-háskóla, þaðan sem hann lauk doktorsprófi með ritgerð sinni um sögu og þróun íslenska tvísöngsins. Hann hefur komið fram á fjölda tónleika sem píanóleikari og kórstjóri, stofnaði Kammerkórinn Carmina og hefur stjórnað tónlistarflutningi á hljómdiskum, svo sem Melódía (2007) og Hymnodia sacra (2010), sem báðir hlutu Íslensku tónlistarverðlaunin í flokki sígildrar tónlistar. Hann er höfundur bókanna Jón Leifs – Líf í tónum (2009) og Saga tónlistarinnar (2016) sem báðar voru tilnefndar til Íslensku bókmenntaverðlaunanna. Hann hefur kennt tónlistarfræði við Listaháskóla Íslands og starfar sem listrænn ráðgjafi Sinfóníuhljómsveitar Íslands.

Ítarlegt safn þeirra laga sem getið er í bókinni hefur verið hljóðritað. Hægt er að hlusta á þau á efnisveitunni Spotify og er skrá yfir þau aftast í bókinni.