Í bókinni er tekin til skoðunar íslensk sagnaritun á miðöldum, innbyrðis tengsl og uppruni textaheimilda og söguleg viðhorf sem birtast í þeim. Höfundurinn, Sveinbjörn Rafnsson prófessor í sagnfræði, skoðar sérstaklega Landnámu með Kristni sögu og fjallar um varðveislu Landnámabókar og þróun hennar, einkum á 12. og 13. öld. Þá var Landnámu fengin önnur hlutverk en hin upphaflegu.

Bókin er gefin út í ritröðinni Ritsafn Sagnfræðistofnunar.