Sumarið 2010 kom í fyrsta sinn út á bók í heilu lagi „stóra handritið“ hans Þórbergs Þórðarsonar sem höfundar ævisagna hans og fleiri hafa lengi vitnað til. Þetta er að líkindum uppkast að þriðja bindi skáldævisögu hans, skrifað seint á fjórða áratugnum í kjölfar Íslensks aðals og Ofvitans. Í handritinu tekur Þórbergur upp þráðinn þar sem Ofvitanum sleppir og segir frá sjálfum sér allt fram til ársins 1925, auk nokkurra kafla sem gerast seinna, en handritinu var aldrei lokið. Það er varðveitt í Þjóðarbókhlöðunni.

Frásagnirnar í bókinni gefa góða mynd af lífi og hugðarefnum Þórbergs á þessum tíma. Hann skrifar um nám sitt við háskólann, lýsir ritstörfum, kveðskap og tilurð Bréfs til Láru, segir frá kvennamálum, guðspekiáhuga og esperantónámi af eldmóði og einstakri stílgáfu. Mesta skemmtun munu lesendur þó líklega hafa af óborganlegum lýsingum Þórbergs á Unuhúsi og gestum þess.

Arngrímur Vídalín bjó handritið til prentunar en Soffía Auður Birgisdóttir ritar formála.