Á Seyðisfirði er fjöldi gamalla timburhúsa sem kúra í skjóli hárra og formfagurra fjalla. Litrík, norskættuð timburhúsin frá fyrstu áratugum 20. aldarinnar gera Seyðisfjörð einstakan meðal bæja á Íslandi, en varðveisla þessara húsa hefur haft sitt að segja hvað varðar ásýnd og fegurð bæjarins.

Í Húsasögu Seyðisfjarðarkaupstaðar, sem kemur nú út í annað sinn, hefur verið safnað á einn stað ítarlegum upplýsingum um hús Seyðisfjarðar, tilurð þeirra og lífshlaup. Yfirferðin hefst við upphaf þéttbýlis, um 1870 og til ársins 1940. Húsin eru leiktjöld þeirrar margbrotnu sögu sem varð til á Seyðisfirði. Þegar gamalt hús hverfur, rýrir það ekki aðeins umhverfið, heldur er horfin ákveðin tilvísun í söguna og smám saman týnist sagan sjálf.

Bókin er því mikilvæg heimild um dýrmætan menningararf Seyðisfjarðar og hefur vakið almennan og verðskuldaðan áhuga á hinum eldri húsakosti, sem Seyðisfjörður státar af.