Hugrekki – saga af kvíða
Gerð | Útgáfuár | Síður | Verð | Magn | |
---|---|---|---|---|---|
Mjúk spjöld | 2016 | 125 | 3.390 kr. | ||
Rafbók | 2016 | 990 kr. |
Gerð | Útgáfuár | Síður | Verð | Magn | |
---|---|---|---|---|---|
Mjúk spjöld | 2016 | 125 | 3.390 kr. | ||
Rafbók | 2016 | 990 kr. |
Um bókina
„Ég hef þá inngrónu afstöðu að það sé alltaf hægt að gera eitthvað sér til sáluhjálpar. Og sú afstaða er sennilega mitt besta bjargráð.“
Kvíði og einsemd eru erfiðar tilfinningar og því er sá skilningur sem fæst með sameiginlegri reynslu, sjálf nándin, eitt besta meðal sem til er. Þessari bók er ætlað að mæta einsemdinni og kvíðanum. Hún er líka fyrir þá sem aldrei hafa glímt við kvíða, aðstandendur sem standa ráðþrota frammi fyrir þessu undarlega fyrirbæri, en ekki síður fyrir þá sem eru forvitnir um víðáttu hugans og víddir mannssálarinnar.
Hér mætast presturinn og manneskjan Hildur Eir í einstakri og afar persónulegri frásögn af baráttu við sjúkdóm sem engin grið gefur.
Séra Hildur Eir Bolladóttir er Íslendingum að góðu kunn fyrir einlægar, hispurslausar og kjarnyrtar predikanir og pistla um málefni líðandi stundar. Hún hefur auk þess stýrt eigin þætti á sjónvarpsstöðinni N4.
2 umsagnir um Hugrekki – saga af kvíða
Árni Þór –
„Frásögnin er persónuleg en hefur jafnframt almenna skírskotun sem margir geta eflaust tengt við eigin reynsluheim … Styrkur bókarinnar felst ekki síst í að Hildur Eir ræðir opinskátt um þessi tabú og og beitir húmor þótt hún fjalli um alvarleg málefni … Saga hennar sýnir hvernig hægt er að takast á við vandann og nýta hann til að hjálpa öðrum.“
Úr rökstuðningi dómnefndar Fjöruverðlaunanna
Árni Þór –
„Hér má finna margar lífsins lexíur … Hildur Eir er bráðsnjall penni og ferst vel að koma hugrenningum sínum á blað, húmorinn er aldrei langt undan og henni tekst einhvern veginn að taka sjálfa sig ærlega í gegn og á sama tíma umvefja sjálfa sig væntumþykju … þetta er bók fyrir alla sem langar til að vera aðeins betri við sjálfa sig og aðra. Svo er hún einfaldlega stórskemmtileg og ferlega fyndin …“
Anna Lilja Þórisdóttir / Morgunblaðið