Molière skrifaði Tartuffe 1664. Loðvík fjórtándi Frakklandskonungur bannaði fyrstu gerð verksins og það var ekki fyrr en 1669 sem það fékkst aftur sett á svið og kom í kjölfarið út á prenti.

Síðan hefur það verið sett upp ótal sinnum og ævinlega vakið sterk viðbrögð, einkum kirkjunnar manna. Og enn á ný fer þetta magnaða leikverk eins og eldur í sinu um evrópskar leikhúsfjalir, enda er það sígild stúdía á þeim sem sigla undir fölsku flaggi og nýta sér auðtrúa fólk í eigingjörnum tilgangi.

Í þýðingu sinni fylgir Hallgrímur Helgason frumgerðinni að efni og formi. Þar lýkur sérhverri línu á rímorði, og hér er stuðlasetningu bætt við að íslenskum sið. Er þetta í fyrsta sinn sem þetta frægasta verk hins franska meistara birtist þannig á íslensku. Í meðförum Hallgríms hefur aðalpersónan Tartuffe hlotið nafnið Guðreður og dregur íslensk gerð verksins titil sinn af því.

Hallgrímur Helgason hlaut Íslensku þýðingaverðlaunin 2016 fyrir þýðingu sína á Óþelló eftir William Shakespeare.