Grettis saga Ásmundarsonar er ævisaga frægasta útlaga Íslands. Grettir er óstýrilátur í bernsku og kastar fram kersknivísum. Þegar hann vex úr grasi gerist hann allra manna sterkastur og fræknastur, berst við berserki, tröll og afturgöngur og léttir með því þrautum margra. En ofsi hans og ofmetnaður ganga úr hófi fram, og mesta afrek hans verður jafnframt hans mesta ógæfa: Hann fellir Glám hinn afturgengna, en draugurinn nær að biðja honum forbæna, og eftir það er hann heillum horfinn. Hann siglir utan til Noregs og vinnur þar afrek, en verður óviljandi valdur að húsbruna þar sem farast íslenskir menn. Þegar hann kemur heim til Íslands bíða hans þrenn ótíðindi: Faðir hans er andaður, Atli bróðir hans veginn og hann sjálfur gerður sekur skógarmaður á alþingi. Eftir það er hann á stöðugum hrakningi um landið, hrjáður af myrkhræðslu og ofsóttur af fjendum sínum. En í öllum þrengingum varðveitir hann kuldalega gamansemi og lætur fjúka spakmæli og kviðlinga, og oft nýtur hann stuðnings höfðingja í byggð eða hálftrölla í jökulheimum. Síðustu ár sín hefst hann við úti í Drangey ásamt Illuga, ungum bróður sínum, og þar er hann unninn með svikum og gjörningum.

Bandamanna saga gerist að miklu leyti á alþingi og er líklega rituð í lok Sturlungaaldar, gamansöm ádeila á fégræðgi og spillingu íslenskra höfðingja. Þeir ganga í bandalag til að klófesta auðæfi ungs kaupmanns, Odds Ófeigssonar. Horfir í fyrstu óvænlega fyrir Oddi, uns karl faðir hans kemur honum til bjargar, fær höfðingjana hvern af öðrum til fylgis við sig með skjalli og fémútum og teflir þeim síðan hverjum gegn öðrum uns brögð þeirra renna
út í sandinn.

Odds þáttur Ófeigssonar segir frá hinum sama Oddi sem Bandamanna saga, en tengist sögunni aðeins að því leyti að Oddur er farmaður góður í þeim báðum. Þetta er skemmtileg saga og hefur m.a. haft áhrif á Njálu í frásögninni af því er Þráinn Sigfússon leynir Hrappi á skipi sínu.