Kynferðislegar fantasíur geta verið dónalegar, hamslausar og forboðnar en líka rómantískar og blíðar. Þær birtast hér í fjölbreytilegu formi – í sögum, textabrotum og hugleiðingum um eldheita ástríðufundi, skyndikynni og stolnar stundir. Sumt gæti gerst hvar sem er, annað við óvæntar og séríslenskar aðstæður – í miðbæ Reykjavíkur eða úti í villtri íslenskri náttúru.

Bókin geymir 51 fantasíu fyrir konur til að njóta, forvitnast um og samsama sig við. Þær voru valdar úr fjölda fantasía sem voru sendar inn nafnlaust. Sumar eru kannski kunnuglegar, aðrar sem fjarlægur draumur – en allar eru þær uppfullar af erótík og spennu.

Hildur Sverrisdóttir ritstýrði.

„Bókin er spennandi, dularfull, erótísk og funheit skemmtun …  hentar fullkomlega á náttborðið hjá öllum.“
Guðrún Halldórsdóttir / Pjattrofurnar.is

„Sögurnar eru þó vel skrifaðar, þægilegar til lestrar og uppsetning aðgengileg … Íslenska konan er sjálfstæð og sterk kynvera og hún getur leyft sér að gefa sig á vald lostans og njóta. Það að lesa um fantasíur annarra er eins og að fá að gægjast í dagbók sem var kyrfilega læst. Þetta er svo forboðið og svo persónulegt að það er ekki annað hægt en að sogast inn í þennan lostafulla heim sem hver og ein frásögn skapar. Höfundunum þykir vænt um fantasíuna sína og hafa nostrað við hana. Þær sem ekki eru jafn ítarlegar gefa lesandanum færi á að útfæra hana nánar og gera að sinni. Þannig mætti nýta bókina sem leiðarvísi að kynlífi, þar sem í henni má finna ítarlegar lýsingar á kynlífsathöfnum, en hún er einnig kjörin upphitun fyrir ástaratlotin.“
Sigríður Dögg Arnardóttir / Fréttablaðið

Örstutt brot úr sjö fantasíum úr bókinni:

„… Frá fyrstu kynnum hafði hún fundið þetta dýrslega kynferðislega afl á milli þeirra. Hafði skynjað það frá fyrsta augnatillitinu, fyrsta brosinu. Hann hafði kveikt á líkama hennar eins og enginn hafði áður gert. Víkkað skilgreiningu hennar á því hvað æsti hana en jafnframt sýnt henni hversu langt hún gæti leitt menn. …“

„… Það næsta sem ég veit er að dreginn er upp svartur klútur sem er bundinn fyrir augun á mér. Ég finn um leið og lokað er á sjónrænu skynjunina að öllur önnur skynjun blossar upp. …“

„Um leið og við komum inn um dyrnar þrýsti ég þér upp að veggnum. Ég kyssi á þér hálsinn, held utan um mjaðmirnar á þér, færi mig upp hálsinn og að eyranu, narta laust í snepilinn, kyssi þig á munninn, læt tunguna aðskilja varir þínar. …“

„… Ég fæ mér sæti við barinn, lít í kringum mig og næ augnsambandi við nokkra sem standa á móti mér. Ég finn blóðið streyma um æðar mínar og hjartslátturinn eykst aðeins. …“

„… Þegar ég geng í burtu finn ég hvernig þeir stara báðir á rassinn á mér og ég leyfi mér að njóta þess. Þegar ég er komin í pottinn og farin að slaka á leiði ég hugann aftur að skrýtna andrúmsloftinu inni í eldhúsi. …“

„Hann kemur inn í lyftuna. Við þekkjumst ekki en ég hef stundum séð hann. Hef séð að hann horfir á mig. Hann horfir á brjóstin mín, mælir þau út, langar að snerta þau. Augnaráð hans gerir mig heita. …“

„Ég er að elskast og það er verið að mynda mig. Auga myndavélarinnar er sem þúsund augu á nekt minni. …“