Bandaríski eðlisfræðingurinn Steven Weinberg er einn af merkustu vísindamönnum samtímans og sá sem á einna mestan heiðurinn af því að hafa kynnt heimsmynd nútímaeðlisfræði fyrir almenningi. Weinberg er einn frumkvöðla svokallaðrar öreindaheimsfræði og hlaut Nóbelsverðlaunin ásamt tveimur samstarfsmönnum sínum árið 1979 fyrir kenningu sem gefur sameiginlega lýsingu á rafsegulkraftinum og veika kraftinum. Ár var alda (e. The First Three Minutes) hefur notið stöðugra vinsælda frá því hún kom fyrst út árið 1977 og þykir enn í dag gefa glögga mynd af heimsfræði nútímaeðlisfræði.

Weinberg hefur einstakt lag á því að skýra flókin efni á aðgengilegan hátt án þess að gerast sekur um ónákvæmni eða ofureinföldun og styðst til að mynda hvergi við stærðfræðiformúlur í þessari bók. Engu að síður tekst honum að gefa lesandanum skýra mynd af viðfangsefni sínu, frumbernsku alheimsins. Með uppgötvun svokallaðs örbylgjukliðar kom í ljós að alheimurinn er að þenjast út og að upptök hans eiga að öllum líkindum rætur að rekja til Miklahvells. Við þær aðstæður er talið að þrír af hinum fjórum frumkröftum – rafsegulkrafturinn, sterki víxlverkunarkrafturinn, sem heldur nifteindum og róteindum saman í kjarna atóma, og veiki frumkrafturinn – hafi birst sem þrjár hliðar sama fyrirbæris í gríðarlega þéttu og heitu frumástandi. Weinberg lýsir hinni hröðu útþenslu og kólnun fyrstu andartakanna eftir Miklahvell þar sem öreindirnar drógust saman og mynduðu fyrst létta atómkjarna og svo smám saman það efni sem er til í heiminum í dag. Hann bregður upp myndum af ástandi alheimsins allt aftur að fyrsta hundraðshlutanum úr sekúndu eftir Miklahvell og greinir frá því hver gerð hans var á hverju andartaki eftir það, samkvæmt þeim lögmálum og þróun semöreindafræðingar telja að átt hafi sér stað við útþenslu heimsins.

Weinberg hefur bætt við bókina eftirmála, rituðum 1993, þar sem hann fjallar um þá þróun sem átt hefur sér stað innan heimsfræðinnar frá því hún kom upphaflega út. Að auki fylgja bókinni orða- og nafnaskýringar auk reiknikafla, lesendum til glöggvunar.

Í inngangi gerir Einar H. Guðmundsson stjarneðlisfræðingur þróun eðlisfræðinnar á 20. öld ítarleg skil, segir frá framlagi Weinbergs og fjallar auk þess um stöðu útgáfu alþýðlegra rita um heimsmynd nútímavísinda hér á landi.