Ljóðminningar frá björtum sumrum í sveitinni í Grundarfirði þegar krían kom með vorið og sendi telpuna í Reykjavík vestur á land þar sem frænka tók á móti henni, mjúk eins og nýstrokkað smjör.

Og eintómir strákar á heimilinu! Af blárósóttri undirskálinni sýgur langamma kaffi gegnum sykurmola. Þannig eru hinar hugþekku myndir sem höfundur bregður upp frá horfinni tíð.