Mannveiðihandbókin kemur á óvart. Hér er sögð saga af stúlkunni Ýsu sem kemur úr sveit til að vinna í Reykjavík, ýktri og framúrstefnulegri borg. Persónur og staðir heita nöfnum sem hafa víða merkingu, missauðskilda.

Sagan vindur sig áfram eins og góðri sögu sæmir en merking hennar er ekki einhlít. Undir einföldu yfirborðinu leynist táknmyndin, allegórían. Alveg eins og í dæmisögum Krists. Alveg eins og í sumum sagnaþáttum Íslendingasagna. Sagan hefur sem sé tilgang og boðskap.