Eyrbyggja saga: Íslenzk fornrit IV
Gerð | Útgáfuár | Síður | Verð | Magn | |
---|---|---|---|---|---|
Innbundin | 1985 | 439 | 5.390 kr. |
Gerð | Útgáfuár | Síður | Verð | Magn | |
---|---|---|---|---|---|
Innbundin | 1985 | 439 | 5.390 kr. |
Um bókina
Eyrbyggja saga er í handritum kölluð fullu nafni „Saga Þórsnesinga, Eyrbyggja og Álftfirðinga“, og bendir það til þess hve hún kemur víða við hjá ættum Snæfellinga, enda er hún nokkuð margbrotin. En einn maður tengir þó söguna saman næstum frá upphafi til enda; það er Snorri goði Þorgrímsson, mesti höfðingi Snæfellinga um sína daga fyrir og eftir 1000. Snorri kemur víða við sögur, auk Eyrbyggju mest við Laxdælu, og er hvarvetna lýst mjög á sama veg: hann er djúpvitur maður og ráðslyngur og ber hærra hlut í öllum deilumálum. Einstakir þættir sögunnar eru meistaralega sagðir, og þeir sem sökkva sér niður í Eyrbyggju meta hana flestum sögum meir.
Brands þáttur örva er lítil perla meðal fornra íslenskra smásagna; dæmisaga um óþrotlegt örlæti manns sem um síðir áminnir þiggjandann með táknrænum hætti, enda ætlunin aðeins að prófa hvort Brandur beri auknefni sitt með rentu.
Eiríks saga rauða og Grænlendinga saga eru samstæðar að því leyti að þær segja báðar frá fundi og byggingu Grænlands og síðan frá siglingum til Vínlands hins góða. Í þýðingum eru þær oft nefndar einu nafni Vínlandssögurnar. Þeim ber ekki saman um það hver fyrstur hafi fundið hin nýju lönd í vestri: samkvæmt Eiríks sögu var það Leifur heppni Eiríksson, en samkvæmt Grænlendinga sögu Bjarni Herjólfsson, sem ekki er getið í Eiríks sögu, en Leifur fer síðan og kannar löndin. Þannig er sögunum farið að öðru leyti, þær hafa sumt sameiginlegt en annað frábrugðið. Er líklegt talið að þær hafi verið ritaðar hvor í sínu lagi eftir munnmælasögnum sem nokkuð hafi gengist í minni manna á þeim langa tíma sem leið milli atburða og skrásetningar. Sögurnar greina frá afrekum mikilla sægarpa og eru meginheimildir um merkilega atburði í sögu mannkynsins.
Einar Ól. Sveinsson og Matthías Þórðarson gáfu út með inngangi og skýringum. Ólafur Halldórsson gaf út viðauka við 2. ljósprentun.
Grænlendinga þáttur gerist í upphafi 12. aldar og er líklega færður í letur aðeins svo sem öld síðar. Hann er sannfróð söguleg heimild og segir frá átakanlegum deilum sem urðu með höfðingjum á Grænlandi.